Op 6 september liep een van onze vrijwilligers, Petra Bontje, mee met de Airborne Wandeltocht. Deze wandeling vindt elk jaar plaats op de eerste zaterdag van de maand in Oosterbeek, als eerbetoon aan de ruim 1750 Britse en Poolse militairen die omkwamen bij de Slag om Arnhem. Dit jaar (de 78e editie) liep een recordaantal van 36.343 deelnemers mee. De vier routes - 10, 15, 25 en 40 kilometer - leiden langs plekken die herinneren aan wat zich hier tijdens de Slag om Arnhem heeft afgespeeld

Het is prachtig wandelweer, zonnig met een strakblauwe licht. In vele straten rondom Osterbeek wappert de Airborne vlag. Op het startterrein vinden de bordeauxrode shirts, petjes, en buttons gretig aftrek. Nadat we onder de officiële startboog doorlopen, zien we dat militairen van de Koninklijke Landmacht en Marechaussee zich voor burgemeester Ahmed Marcouch en andere officials opstellen. Een lange slinger van wandelaars begint aan de tocht die in het teken van herdenken maar ook van het vieren van vrijheid staat.



Om 12 uur komen we precies op tijd aan voor de ceremonie op de Airborne Begraafplaats. Op het ereveld liggen de Britse en Poolse militairen begraven die omkwamen bij de Slag om Arnhem. De stilte tijdens de ceremonie is indrukwekkend. We zien vele militairen die achtereenvolgens een saluut brengen aan het witte ‘Cross of Sacrifice’. Op verschillende grafstenen liggen rozen en zonnebloemen.



Een groot stuk van de wandeling loopt door het schaduwrijke groen rondom Oosterbeek. In het bos staan verschillende herinneringsborden met afbeeldingen van omgekomen militairen. Op een zandpad zien we witte rook, neuriënde acteurs, geschminkt en gekleed als militair, en zelfs twee hangende parachutisten in een boom. Met het project ‘Radiostilte’ wil het kunstenaarscollectief op deze manier de zinloosheid van oorlog voelbaar maken. In de Dunolaan horen we door luidsprekers morsecodes en krakende radioberichten uit de oorlogstijd.



Voetje voor voetje lopen we het laatste stuk van de tocht te midden van vele wandelaars. Vlak voor we de finishboog passeren, zwaaien we naar de 100-jarige veteraan Geoff Roberts, die met zijn donkerrode baret en vele onderscheidingen opgespeld, naar ons glimlacht en zijn hand opsteekt.
Opdat we nooit vergeten.
Reactie plaatsen
Reacties